☀️ Gerçek Hikaye: “Güneş Yağını Sür, Ama Sadece Sırtıma Değil”
Ailece yazlıktaydık.
Kalabalık bir ortam, ama o sabah herkes denize gitmişti.
Evde bir tek ben ve kuzenim Ayşe kalmıştık.
Benden bir yaş büyüktü.
Çocukluk arkadaşım gibiydi, ama o sabah çocukluk bitmişti.
Arka bahçede şezlonga uzanmıştı.
Üzerinde siyah bir bikini, sırtına güneş yağı sürüyordu.
Ama kolunu tam arkasına uzatamadı.
“Sürsene şu yağı,” dedi.
“Ama acele etme… eşit bronzlaşmak istiyorum.”
🧴 Elime şişeyi aldım, sırtına damlattım.
Yağ sıcak, teni daha da sıcaktı.
Elim omzundan beline indiğinde
hiç kıpırdamadı… hatta daha da rahatladı.
Bikininin ipi çözülmüştü.
Ama o bağlamamı istemedi.
“Arkası iz yapmasın,” dedi.
“Sadece senin ellerin iz bıraksın.”
🔥 Avuç içim bel çukurundaydı.
Parmaklarım bikini altının yanlarına kaymıştı.
Göğüsleri yere bastıkça kalçası havaya kalkıyordu.
Ve sonra aniden döndü.
Gözlerimin içine bakarak
şezlongda dizlerinin üstüne çıktı…
Ve bacaklarını iki yana açtı.
“Güneşe değil, sana karşı açığım artık.”
Üzerime oturdu.
Kalçaları tenime yapıştı.
Göğüsleri yüzüme değdiğinde artık sadece o an vardı.
💦 Sessizce ama derin derin iç içe geçtik.
Yağlı tenler kayıyor, nefesler tutuluyordu.
Dışarıdan gelen dalga sesleri, içerideki fısıltılara karıştı.
“Bu yazı hep hatırlayacağım,” dedi.
“Ve seni… hep böyle hissedeceğim.”
📍 O şezlong hâlâ orada duruyor olabilir.
Ama o an… sadece bende kaldı.
Yine de yazmadan edemedim: