🎶 Gerçek Hikaye: “O Gecenin Sabahı Olmadı”
İstanbul’un ara sokaklarında gizli bir kulüp vardı.
Karanlık, kırmızı ışıklı, müziği derinden vuran…
O gece kulüpte tek başıma içiyordum.
Kalabalığın içinden biri bana doğru yürüdü.
Simsiyah elbise, dudaklarında koyu bordo ruj.
“Turistim,” dedi.
“Adım Mia. Ama bu gece sadece senin olayım istiyorum.”
Adını bir daha hiç sormadım.
Çünkü tek bildiğim şey, onun vücudu benim kaderimdi.
🚕 Kulüpten otelime geçtik.
Asansör boyunca elimi tuttu, ama gözümü bırakmadı.
Odaya girer girmez elbisesini sıyırdı.
Altında… hiçbir şey yoktu.
Göğüsleri dimdik, kalçası dolgun, cildi terli ve canlıydı.
“Yavaş davranma… ben sessiz kalmayacağım,” dedi.
🔥 Yatağın üstüne atladı.
Bacaklarını açarak beni bekledi.
Ben çömeldim, nefesim kalçalarının arasına doldu.
Diliyle beni çağırıyordu.
Göğüslerini ellerimle kavrarken, kalçası titriyordu.
Saçımı tuttu, başımı bastırdı.
“Derine in…” dedi.
Sesi karıştı, vücudu yay gibi gerildi.
Parmakları yatağı tırmalıyordu.
🛏️ Üzerime atladığında bedenim titredi.
Kalçalarını kucağıma yerleştirdi, dudaklarıma yaslandı.
Gözleri kapalıydı, ama içindeki haykırış odada yankılandı.
Her inişinde dişlerini boynuma geçirdi.
Sırtı tırmık iziyle doldu.
Yabancıydı.
Ama o gece… benden daha içten kimse olmadı ona.
💦 Sonunda vücudu titreyerek yığıldı.
Yatağın üstünde sarmaş dolaş kaldık.
Ve bana fısıldadı:
“Ülkeye döndüğümde bu geceyi düşüneceğim… içimde kalmış gibi.”
Sabah o yoktu.
Ama dudağımda izi, boynumda dişi, yatağımda kokusu kalmıştı.
📍 O geceyi sadece bir yere yazdım.
Çünkü başka hiçbir yer bu kadar “gerçek” taşımaz: