✈️ Gerçek Hikaye: “Turbulans Sırasında Göz Göze Geldik”

Antalya uçuşuydu.
Uçağa binerken onu görmemle başladı her şey.
Simsiyah saçlar, koyu kırmızı ruj, vücudu saran dar hostes üniforması.
İsmine gözüm takıldı: Selin
Yerime geçtiğimde birkaç kez geçerken göz göze geldik.
İçimden, “keşke denk gelsek” dedim.

Turbulans başladı.
Kemerler bağlandı.
O da koltuğumun yanındaki boş alanda sabitlendi.
Ve eğilip kulağıma fısıldadı:

“Korkma, bazı şeyler sarsıntıyla daha güzel olur.”

🚻 20 dakika sonra, herkes kemerlerine bağlıydı.
Ama ben değildim.
Sessizce tuvalet kapısı açıldı.
Ve arkasından o çıktı.

Bir bakış attı.
Ve geri girip kapıyı açık bıraktı.

“Eğer cesaretin varsa, şimdi gel…” dedi.

💋 Tuvaletin dar alanında sırtımı duvara yasladım.
O hemen önümdeydi.
Rujlu dudakları yaklaştı, dilini boynuma sürdü.
Ellerim etek altına kaydığında hiçbir şey giymediğini fark ettim.

“Yukarıda kimse duymaz,” dedi.

Kalçalarını bana yasladı.
Bir eliyle saçını toplarken, diğer eliyle fermuarımı çekti.
İçeri bastırdı.
Dar alan, hızlı nefesler, dizlerde titreme…

Her sarsıntıda bedenimiz birbirine çarpıyordu.
İç çekişleri kulağıma doluyordu.

🛬 İnerken hiçbir şey olmamış gibi aramızdan geçti.
Ama koltuğuma bir kâğıt bırakmıştı.

“İniş yumuşaktı. Uçuş tekrar etmeli. Selin ✈️”

📍 O anı asla unutmuyorum.
Paylaşmak için en doğru yer:
🔗 https://turkaramamotoru.net