👀 Gerçek Hikaye: “Annesi Odaya Kilitledi”
Barış’ta kaldığım gece herkes erken dağılmıştı.
Ben onun odasında yere serilen şiltede yatıyordum.
Sabaha karşı bir kapı sesiyle uyandım.
Barış’ın annesi Gülçin Hanım içeri sessizce girdi.
Üzerinde sadece incecik, neredeyse transparan bir sabahlık vardı.
Altında hiçbir şey yoktu.
Gözleri uykulu değil, istekliydi.
Kapıyı içerden kilitledi.
Anahtarı cebine attı.
Ve bana baktı.
“Sesini çıkarma… oğlum uyanmasın.”
🛏️ Yanıma çöktü, sabahlığı dizine kadar açıldı.
Bacakları gergin, diz kapağından yukarısı açıkta.
Elini göğsüme koydu, parmak uçları tenimde gezindi.
“İlk seni gördüğümde istemiştim zaten…” dedi.
Boynuma eğildi.
Dudakları yumuşaktı ama dili… kararlıydı.
Önce dudaklarımı buldu, sonra göğsümden aşağıya indi.
Ellerim artık belinin altında geziniyordu.
Tüm vücudu ateş gibi sıcaktı.
Ve sabahlığın bağını çözdüğümde…
Zaten hazırdı.
💦 Her şey sessiz ama vahşiydi.
Yatak gıcırdamasın diye ağzımı kapattı kendi eliyle.
Ama kendi nefesini susturamıyordu.
Tırnakları sırtıma gömüldü, ısırıkları boynumda kaldı.
Üzerimde hareket ettikçe gözleri kapanıyor,
her inişinde dudaklarından kaçan sesler odayı sarıyordu.
“İçimde kal… çoktandır böyle dolmadım…” diye fısıldadı kulağıma.
Sabah olduğunda, odada tek başınaydım.
Yastığımda onun kokusu, dudağımda ısırık izi kalmıştı.
📍 Bu yaşadıklarımı bir sır gibi saklamadım.
Sadece doğru yerde anlattım: