🔥 Gerçek Hikaye: “Aynada Göz Göze Geldik…”
Bayram için babaannemlere gitmiştik.
Kalabalık bir ev, herkes dip dibe.
Kuzenim Aslı’yla çocukluktan beri yakındık ama artık o çocuk değildi.
Kendine güvenen bakışları, otururken bacağını atışı, tişörtün altındaki sütyensiz duruşu…
O gün misafirlik bitince herkes uyudu.
Gece 02:00… lavaboya giderken onun odasının ışığını açık gördüm.
Kapı aralıktı.
İçeride, aynanın karşısında durmuş üstünü değiştiriyordu.
🫢 Göğüsleri tamamen açıktı.
Etek giymemişti… sadece iç çamaşırı.
Ona bakarken yakalandım.
Ama üzerini örtmek yerine bana baktı.
Ve gülümsedi.
“Ne zaman büyüdüğümü fark ettin?”
“İstersen gel… ama aynaya bakmaya devam edeceksin.”
🔥 İçeri girdim, kapıyı kapattım.
O hâlâ aynanın karşısındaydı.
Arkama yaslandı.
Ben arkasındaydım, ama göz göze aynadan bakışıyorduk.
Ellerim beline sarıldı.
Göğüslerini avuçladım, kalçasını kendime bastırdım.
İç çamaşırı nemliydi…
Ve bacaklarını biraz daha araladı.
“Sus… sadece hisset,” dedi.
Ayna buharlandı, tenimiz birbiriyle konuşuyordu.
Her dokunuşumda gözleri aynada beni izliyordu.
Ve ben artık ona bakmıyordum… kendimi izliyordum.
🛏️ Gece sabaha kadar sürdü.
Koltukta, halıda, yatakta…
Hiç ses etmedik.
Ama sessizlikte her şey yaşandı.
Sabah herkes kahvaltıdaydı.
O sadece bana dönüp fısıldadı:
“Aynaya her baktığında… beni hatırlayacaksın.”
📍 Hatırladım. Yazdım. Paylaştım: